Olifantenpaden

Vandaag kreeg ik een bericht van de LinkedIn groep van de Nederlandse Beroepsorganisatie van Accountants. Een zeer respectabele groep overigens. In het bericht wordt verwezen naar een bijzonder project van de Belastingdienst: het project Olifantenpaadjes. Met dit project wil de Belastingdienst inzicht krijgen in het bestaan en de werking van allerlei veelal overbodige regelgeving en daarvan afgeleid overbodige procedures en formulierenstromen. Hierbij wordt de hulp ingeroepen van onder andere de beroepsgroep van accountants. http://www.nba.nl/Actueel/Nieuws/Nieuwsarchief/NBA-deelnemer-project-Olifantenpaadjes-Belastingdienst/   Als maatregel tegen die overbodigheid wil de Belastingdienst zelf olifantenpaadjes aanleggen! Is het verschijnsel van de olifantenpaadjes niet juist een uiting van burgelijke ongehoorzaamheid? Burgers die op allerlei manieren proberen de overheid juist te slim af te zijn. Maar wat nu als de overheid zelf die paden gaat maken? Als ...

Het mooie gebogen olifantenpad, dat de Hogeweg met de Commandeursweg in Bennekom met elkaar verbindt, is deze week verdwenen. 4 juli 2012 Het pad is opgeofferd voor nieuwbouwactiviteiten om de open plek nabij het centrum op te vullen. Onvermijdelijk, maar een positieve ontwikkeling voor Bennekom in deze crisistijd! Toch? 29 september 2012

Het Angelsaksische maatschappijmodel wordt gekenmerkt door individualisme, veel overlaten aan de vrije  markt, zeg maar een "laisser faire" economie. Het komt er op neer: alles mag wat niet verboden is.   De rol van de overheid is beperkt; een kleine groep heeft de hoogste inkomens en er wordt zo min mogelijk belasting geheven. Het verschijnsel van olifantenpaden fascineert me al een tijdje. Ze liggen vaak op logische plekken.  D e mens zoekt immers de kortste weg. Of er nu belemmeringen zijn of niet.  En is een groenstrook eigenlijk wel een belemmering? Niet eerder ben ik op een afstand van nog geen 300 meter langs dezelfde weg zoveel olifantenpaadjes tegengekomen. We hebben het over de Dijkgraaf in Wageningen Noord-West. Je vraagt je inderdaad af waarom die betonnen palen daar op verschillende plekken zijn neergezet, midden in de groenstrook, inclusief bestrating, als je...

Als je er een beetje op let: olifantenpaadjes zie je overal. Ook op mijn vrijwel dagelijkse fietsroute van Bennekom naar Wageningen v.v.. Er zijn hele gewone bij. Soms zijn ze wat bijzonder. Zoals deze op de hoek van de Mansholtlaan en de Nijenoordallee in Wageningen. Hoewel ik al jaren langs deze plek fiets, had ik deze niet eerder gezien. Zou er misschien wat bijzonders met die plek aan de hand zijn? In elk geval een heel onoverzichtelijke verkeerssituatie voor fietsers.  Als ik 's ochtends deze plek passeer ben ik meestal ook meteeen helemaal wakker. Zodra je namelijk (eindelijk) als fietser bij de verkeerslichten kan oversteken, moet je direct allert zijn op de gelede bussen van Syntus (Valleilijn). Vanuit Ede denderen ze met hoge frequentie en met vaak hoge snelheid over de vrije busbaan. Wat blijkt: ook voor de bussen is een "olifantenpad" aangelegd, zodat ze de verkeerslichten op de kruising kunnen negeren.  Zoal...

Olifantenpaden blijven me fascineren. Het valt me nu pas op hoeveel van die doorsteekpaadjes er zijn. Op mijn dagelijkse fietsroute van Bennekom naar Wageningen passeer ik er enkele. Vrijwel elke dag passeren een wat oudere heer (!) en ik elkaar op het zelfde tijdstip en plaats. Dat wil zeggen we bewegen ons beiden in dezelfde richting: ik op de fiets en hij te voet van noord naar zuid over de Wildekamp op de grens tussen Bennekom en Wageningen. Deze route wordt ook door schoolkinderen veel gebruikt. De Wildekamp is een eeuwenoude weg op de rand van het zand en het veen. Een mens houdt van structuur, zo blijkt ook hier weer eens. We groeten elkaar steeds. Dat wil zeggen ik groet eerst en door mijn snelheid hoor ik zijn antwoord met zijn hoge stemgeluid altijd later. Hij loopt een stevig tempo; het hoofd iets naar de grond gebogen. Zijn kleding altijd aangepast aan het weer van die dag, rekening houdend met de verwachting. De laatste tijd is er wat veranderd. Hi...

Mensen nemen meestal, zowel bij het lopen als bij het fietsen, de kortste weg van A naar B. Dat is niet altijd de snelste. Of de gemakkelijkste. Zo ontstaan olifantenpaadjes. Je komt die olifantenpaadjes overal tegen. Als je er een beetje op let: je ziet ze op de meest vreemde plaatsen. Sommige zijn jong en andere al heel oud. Onlangs is  in Bennekom de bibliotheek gesloopt en kort daarna ontstond een paadje tussen de Hogeweg en de Commandeursweg. Dat verschijnsel inspireerde ook de fotograaf Jan-Dirk van der Burg. Hij heeft in 2011 een fotoboek uitgegeven, getiteld "olifantenpaadjes". Hij heeft er ook een website aan gekoppeld: www.olifantenpaadjes.nl  . Daar worden allerlei wetenswaardigheden over dit grappige verschijnsel verzameld. Het boekje is voorzien van een inleiding van Maarten 't Hart. Volgens hem is een kromming overigens een belangrijk kenmerk van een olifantenpad. Van der Burg heeft...